وقتی پدر، نسبت به اموال فرزندش امانتدار نباشه

فرشاد پسر ناهید و رامینه. وقتی که 5 سالش بوده، ناهید با ارث پدری خودش، یه ملک رو می­خره و به نام فرشاد می‌کنه. ناهید و رامین خیلی با هم اختلاف داشتن؛ و بالاخره از هم جدا می‌شن.

وقتی فرشاد 18 ساله میشه، متوجه می‌شه که پدرش چند سال قبل، رفته و ملکش رو به نام مادربزرگش کرده،. به جاش، هیچ ملک دیگه‌ای براش نخریده و هیچ سرمایه‌گذاری دیگه‌ای هم براش نکرده. پادرمیونی ریش‌سفیدهای فامیل هم فایده‌ای نداشت و رامین حاضر نمیشه نه ملک رو به نام فرشاد برگردونه و نه حداقل پولشو بهش بده.

فرشاد با اینکه راضی به این کار نبوده، مجبور می‌شه برای گرفتن حق و حقوقش، تو دادگاه طرح دعوا کنه. دادگاه هم در نهایت، حکم به ابطال معامله و ابطال سند می‌ده و ملک، دوباره به نام فرشاد می‌شه. چرا؟ چون درسته که رامین، ولی قهری فرشاد بوده و مدیریت اموالش با اون بوده؛ اما این اموال، امانت بوده و رامین باید اون‌ها رو حفظ می‌کرده. نه این که به فرشاد ضرر بزنه و اموالش رو حیف و میل کنه.

بله؛ اگه پدری بدون رعایت مصلحت بچه‌ش، اموالش رو بفروشه، صلح کنه یا معامله‌ی دیگه‌ای انجام بده و به جاش، هیچ سرمایه‌گذاری دیگه‌ای براش انجام نده و به بچه‌ش ضرر بزنه، وقتی بچه بزرگ شد، می‌تونه اون معامله رو از طریق دادگاه ابطال کنه و پول یا اموالش رو پس بگیره.